Jendeak bere sexuaz haratago “izateko” aukera izatea
….
Aste hasieran garbi nuen patriarkatuak sustatzen dituen
bizi-programa ezberdinduen oinarria ez dela inondik inora ere genetiko;
kulturalki ikasitakoa, inposaturikoa baizik. Eta Jose Antonio Rodriguezek argi
adierazten duen moduan; sexu-banketa bitarrak ez du islatzen genetikoki,
fisiologikoki eta anatomikoki dagoen aniztasuna. Baina tamalez, legalki bi
aukera horiek baino ez daude.
Beraz, zer geratzen da ezarritakoa eta bere berak
sentitzen duena bat ez datozenean? Astean zehar egindako ibilbidearen ondorioz
konturatu naiz, ikuspegi erabat okerretik jarduten dugula. Izan ere, haurra edo
gaztea nahastuta dagoela sinesten dugu, eta bera bideratzeko beharra
ezinbestekotzat jo. Bere sexua zein den erakusten diogu, alegia, organo
genitaletan oinarrituta ezarri zaion horrekin bat egiten duena.
Baina hori guztia zilegi al da haur, gazte, zein edozein
gizabanakoontzat? Jendea ez baloratzea bere sexuaren arabera, baizik eta jendartean
hartu nahi duen lekuaren arabera aproposena litzateke. Baina berriz ere
sistemaren interesak aurrejartzen dira norbanakoaren ongizate eta garapen askea
mugatuz. Izan ere, jendarte patriarkal sexistan sexu sailkapenaren atzetik,
sexu-genero estereotipoak datozelako, eta, ondorioz, bizitza eremuen garapen
erabat baldintzatuta. Sailkapen bitarrak zalantzan jarri ezkero, sistema
sozialaren antolakuntza ere zalantzan.
Eta horrek zer dakar? Guztion garapen osasuntsua
mugatzeaz gain, bidegabekeriak sortzen ditu emakumeentzat, eta baita sistema
onartzen eta erreproduzitzen ez duten gizonentzat.
Aurreko urteko ekarpenei erreferentzia eginez, ondorengoa hautatu dut: http://hezkeh0506.blogspot.com.es/2016/02/patriarkatuak-sustatzen-dituen-bizi.html . Irudi eta artikulu interesgarriak plazaratzen dituelako.
Artikulua, Lesbianen ahotsa:
Sentsibilizaziorako baliagarria izan daitekeen irudi/bideo/gida digitalaren bat
gomendatzerako garaian, arreta identitatea
eta aniztasunean jarri dut. Izan ere, heteronormatibetatik haratago (LGTB,
LGTTIB …) dauden existentziak bistaratzeko beharra dagoela uste dut. Horrez
gian, gorputz anitzak ere aipatzea
ezinbestekotzat jo du, jendarte patriarkalak emakumeen gorputzen erabilera
salatzeko. Gure gorputzak eremu konkistatuak dira.
Eremu hezitzailean
lantzeko errokei erreparatuz,
ondoregoak ezinbestekotzat jo ditut:
- Estereotipoak gainditzea, proposamen askeak hierarkizazioa alde batera utziz.
- Ikasle bakoitzaren errepika- ezintasunaren aitortza.
- Aniztasun anitzen ondoriozko aniztasun sexualak duintasun eta errespetuz bistaratzea.
- Sexu-genero rolak eta genero aginduak betetzen ez dituzten ikasleei inguru segurua eskaintzea.
- Edozein aurreiritziren ondoriozko indarkeria- egoeraren aurrean esku hartzea.
- Heziketa afektibo- sexuala ez heteronormatiboa sustatu.
- Norbanakoaren eta gainerako gorputzen aniztasuna era positiboan bizitzeko testuinguru aproposak bideratzea.
Nolakoa da gure eskola, leku
segurua da ume guztientzat, berdin haien ezaugarriak zeintzuk diren? Gure
familia ere leku segurua ote da? Zer egiten ari gara gu ingurune segurua horiek
eraikitzeko? Amelia
Barquin
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina